vrijdag 22 oktober 2010

Douglas Murray over Mohammed


In de onderstaande video maakt
Douglas Murray zeer zinnige opmerkingen over de islam en de grondlegger van die politiek-religieuze ideologie.




Zie ook:

Wafa Sultan over Mohammed

Onthoofden is een islamitische traditie


_____

zondag 10 oktober 2010

De Grote Terreur onder Jozef Stalin


Op 6 juli 2007 werd op de oude website van Lux et Libertas het onderstaande artikel gepubliceerd. Bij deze de herpublicatie.

In Trouw staat vandaag een
artikel van Jelle Brandt Corstius over de Grote Terreur onder Jozef Stalin. Deze terreurcampagne begon officieus in 1934, toen de Leningradse partijfunctionaris Sergej Kirov werd vermoord. Stalin greep die gebeurtenis aan voor een grootschalige slachting onder de bevolking van de Sovjet-Unie. Aanvankelijk waren de slachtoffers vooral politieke figuren, zoals Grigori Zinovjev en Lev Kamenev. Dat veranderde toen Stalin in 1936 Genrich Jagoda — de directeur van NKVD (de voorloper van de binnenlandse veiligheidsdienst KGB) — verving door Nikolai Jezjov:

Onder Jezjov verbreedde de groep verdachten zich in feite tot de hele bevolking van de Sovjet-Unie. Elke Sovjetrepubliek kreeg een quotum opgelegd van te berechten mensen; nu was niemand veilig meer. Trojka’s – drietallen van NKVD-officieren – werden alle hoeken van het land ingestuurd om te ’berechten’ en te executeren, kinderen kregen een beloning als zij hun ouders verklikten.

Trotskisme, spionage voor kapitalistische landen, sabotage: de lijst van verzonnen beschuldigingen werd almaar langer en absurder. Esperantolezers, sporters die deelnamen aan internationale competities en postzegelverzamelaars werden als verraders bestempeld. Eén man werd gearresteerd omdat hij de broer was van de vrouw die dagelijks de melk kwam brengen bij de Duitse consul, een andere man omdat hij had gezegd dat het Fins meer naamvallen had dan het Russisch.

In zijn artikel beschrijft Brandt Corstius overigens wat met de nu 66-jarige Jevgeni Sirotinin en zijn familie gebeurde. Zijn grootvader werd geëxecuteerd, zijn vader stierf van de honger in een kamp in Kazachstan en Jevgeni zelf werd samen met zijn moeder naar Kazachstan gedeporteerd. Daar woonden moeder en zoon twaalf jaar in een barak met een aantal andere gedeporteerde families. Uiteindelijk wisten zij in 1953, kort na de dood van Stalin, naar Moskou terug te keren. Het familiegeschiedenis van Sirotinin is typerend voor de terreur onder Stalin:

’Eén dode is een tragedie. Een miljoen doden is een statistisch gegeven’, zei Stalin ooit. In het monumentale werk The Great Terror komt historicus Robert Conquest tot een totaal van 17 à 18 miljoen doden. Tel daar de slachtoffers van de collectivisatie, de hongersnood, en de terreur onder Beria bij op, dan komt het totaal aantal doden op 40 miljoen.

En terwijl in elk gehucht wel een monument staat voor de gevallenen van de Tweede Wereldoorlog - in het Russisch de Grote Vaderlandse Oorlog genoemd - moeten de slachtoffers van de politieke repressie onder het communistische regime het doen met een enkele zwerfkei, op het plein voor het hoofdkantoor van de vroegere KGB.

De misdaden die onder het regime van Stalin plaatsvonden waren in 1953 — toen Stalin overleed — al jarenlang in het Westen bekend, al wilden veel Westerse communisten deze misdaden niet geloven.

In de jaren zeventig van de vorige eeuw was er in het Westen zo veel betrouwbare informatie over de misdaden die onder Stalin hadden plaatsgevonden, dat zelfs veel communisten niet graag aan Stalin herinnerd wilden worden. Dat gold echter niet voor
Daan Monjé en consorten. Monjé richtte samen met onder meer Koos van Zomeren in 1971 de Kommunistische Partij Nederland/Marxisties Leninisties op (de fonetische spelling — bijvoorbeeld "socialisties" in plaats van "socialistisch" — was toen populair in linkse kringen). Een jaar later werd de naam van de partij veranderd in Socialistiese Partij (tegenwoordig Socialistische Partij), omdat die naam wat gematigder over kwam. De ideologie bleef echter onveranderd communistisch, met als grote voorbeeld de Chinese massamoordenaar Mao Tse-tung (die onder apparatsjiks van de Socialistische Partij overigens nog steeds populair is, zo bleek recent). De bewondering voor Mao betekende echter niet dat Stalin door de lieden van de SP niet werd vereerd. Tot 1977 werden de lezers van het partijblad De Tribune maandelijks getrakteerd op redactionele aansporingen om Stalin-klassiekers als Over het dialectisch en historisch materialisme en Over de partij bij de SP te bestellen. Tot en met 1974 was zelfs het hoofd van Stalin (samen met de hoofden van Marx, Engels, Lenin en Mao) verwerkt in het logo van het blad.

Een van de vaste lezers van De Tribune destijds was Jan Marijnissen, die begin jaren zeventig lid van de SP was geworden. Hij zou er goed aan doen het eerder genoemde boek The Great Terror van de historicus Conquest te lezen en zijn politieke standpunten in de jaren zeventig van de vorige eeuw te overdenken.


_____

donderdag 7 oktober 2010

Geert Wilders is geen racist


De waarheid van het onderstaande citaat van de Vlaming
Geert van Istendael is eigenlijk evident, maar er kan niet vaak genoeg op gewezen worden. Op deze website wees ik zelf ook al eens op het feit dat kritiek op de islam geen racisme is. Wie een niet-racistische islam-criticus desondanks als "racist" bestempelt, is een smerige demagoog.

In uw kranten lees ik dat Geert Wilders een racist is. Ik heb niet elk publiek woord van hem gelezen of gehoord, maar in wat ik wel hoorde of las, vond ik geen spoor van racisme. Harde kritiek op één bepaalde religie, dat zeker. Sinds wanneer echter is kritiek op een godsdienst hetzelfde als racisme? Deze godsdienst heeft miljoenen aanhangers in bijvoorbeeld Indonesië, Bangladesh, Turkije en Senegal. Mocht ik het willen, dan kan ik me morgen bekeren. Als je het woord racisme zo wijd openspalkt, dan barst het en vloeit alle betekenis eruit weg.


Zie ook:

Het proces tegen Geert Wilders is een politiek proces, Lux et Libertas, 6 oktober 2010

In een vrij land wordt kritiek op een godsdienst buiten de orde verklaard, Carel Brendel, HetVerraadVanLinks.nl, 2 oktober 2010

Deze vervolging past niet bij een beschaafd land, Kustaw Bessems, DePers.nl, 22 september 2010

Pat Condell over het proces tegen Geert Wilders, Lux et Libertas, 6 februari 2010

Justitie treedt op als verlengstuk van dictatoriale regimes, Carel Brendel, HetVerraadVanLinks.nl, 19 januari 2010

"Geert Wilders ist ein Held unserer Zeit", Ibn Warraq, Spiegel Online, 2 april 2008


_____

woensdag 6 oktober 2010

Ernst Hirsch Ballin is een gevaar voor de rechtsstaat


Een citaat van Syp Wynia over Ernst Hirsch Ballin:

Vrijheid en bescherming tegen willekeur behoren tot de grootste verworvenheden van de moderne, westerse rechtsstaat. Een bijkomend voordeel: die rechtsstaat is ook de beste basis voor economische vooruitgang. Alleen wie niet gebonden is aan dogma's en in vrijheid kan waarnemen, redeneren en onderzoeken, kan de wereld wezenlijk vooruithelpen. Omgekeerd is een bedreiging van de vrijheid en het toelaten van willekeur achteruitgang.

Helaas is die notie niet besteed aan de minister van Justitie van de afgelopen drieënhalf jaar. Minister Ernst Hirsch Ballin (CDA) is voorstander van de beperking van de vrijheid en deinst daarbij niet terug voor willekeur.

Bron: Legale willekeur, Syp Wynia, Elsevier, 25 september 2010


Zie ook:

Het proces tegen Geert Wilders is een politiek proces

Ernst Hirsch Ballin (CDA) draait Vrijheid van Meningsuiting verder de nek om!

Aan minister Hirsch Ballin

Ernst Hirsch Ballin roept rare dingen over het atheïsme

Tweede Kamer, stuur Hirsch Ballin naar huis!


_____

Het proces tegen Geert Wilders is een politiek proces


Afgelopen maandag gaf
Nieuwsuur-verslaggever Bas Haan zijn nogal gekleurde mening over het proces tegen Geert Wilders. Hoewel hij erkende dat Wilders een politicus is die voor zijn politieke uitspraken terecht staat, was hij van mening dat het toch geen politiek proces is. Hij zei namelijk het volgende:

(...) meestal wordt met een politiek proces toch bedoeld: een staat die een dissident willens en wetens, via de rechtspraak, het zwijgen oplegt. En dat is in dit geval in ieder geval niet zo, want de staat — het Openbaar Ministerie — heeft juist in deze zaak (...) tot nu toe gesteld: Wilders had helemaal nooit vervolgd moeten worden.

Er zijn de nodige aanmerkingen te maken met betrekking tot Haans omschrijving van een politiek proces. Zo voldoet het proces tegen Geert Wilders juist wel aan sommige kenmerken die de verslaggever van Nieuwsuur zelf geeft. Zo is Wilders zeker een dissident te noemen. Hij verkondigt nou niet bepaald meningen die aansluiten op die van het politieke establishment. Bovendien is het proces tegen Wilders bedoeld om hem het zwijgen op te leggen. Dat is immers de motivatie van de klagers die het Gerechtshof in Amsterdam zo ver kregen de vervolging van Wilders te
bevelen (daar waar het Openbaar Ministerie eerder besloot van vervolging af te zien). Men zou bovendien kunnen stellen dat het vervolgen van opiniedelicten per definitie is bedoeld om aangeklaagden te mond te snoeren.

De omschrijving van een politiek proces door Bas Haan is ook misleidend. Hij negeert dat — naast het Openbaar Ministerie — ook
"onafhankelijke" rechters een onderdeel van het staatsapparaat zijn. Bovendien negeert hij dat twee opeenvolgende ministers van Justitie jarenlang hebben geprobeerd islam-critici het zwijgen op te leggen. In november 2004 wilde Piet Hein Donner, de toenmalige minister van Justitie, de strafbaarstelling op "smalende godslastering" reanimeren en verruimen. Hij opperde dit nadat Theo van Gogh in dezelfde maand door een radicale islamiet werd afgeslacht. Hoewel de CDA-minister destijds weinig steun kreeg, nam zijn opvolger en partijgenoot Ernst Hirsch Ballin het idee over. In 2007 stemde de ministerraad namelijk in met een voorstel van Hirsch Ballin om "haatuitingen" steviger aan te pakken. "Mensen kunnen niet alleen ernstig gekwetst worden door iets over henzelf te zeggen, maar ook over wat hun heilig is", aldus het ministerie van Justitie destijds in een toelichting.

Een jaar later
lanceerde Ernst Hirsch Ballin een nieuw idee. Hij wilde het verbod op "godslastering" schrappen en tegelijkertijd de strafbaarheid van discriminatie verruimen. In mei 2009 bleek dat dit plan in strijd was met een uitspraak van de Hoge Raad, waardoor het plan van Hirsch Ballin werd gedwarsboomd.

Ernst Hirsch Ballin zette zijn anti-vrijheidsagenda echter voort. In juli van dit jaar kwam hij met een
wetsvoorstel dat Officieren van Justitie in staat moet stellen websites zelfstandig te censureren (nu kan dit pas na toestemming van een rechter-commissaris). Officieren van Justitie zijn echter niet altijd begaan met de vrijheid van meningsuiting. Dat bleek wel uit de intimidatie van Gregorius Nekschot. Deze islam-kritische cartoonist werd tijdens en na zijn arrestatie zodanig onder druk gezet, dat hij acht cartoons van zijn website haalde. Een rechter kwam daarbij niet aan te pas en Hirsch Ballin vond het best. De verantwoordelijke Officier van Justitie was overigens Paul Velleman, gespecialiseerd in het vervolgen van opiniedelicten.

Het moge duidelijk zijn dat Ernst Hirsch Ballin van opvatting is dat de staat islam-critici de mond moet snoeren. Het proces tegen Geert Wilders moet dan ook in deze context worden geplaatst. Niet voor niets werd vandaag
bekend dat Hirsch Ballin betrokken was bij de vervolging van Wilders. Het proces tegen Wilders heeft dan ook alle schijn van een politiek proces. Tom Zwart, hoogleraar rechten van de mens aan de Universiteit Utrecht, verwoordde het recent treffend:

Deze vervolging past niet bij een beschaafd land. Wij spreken China en Cuba aan op hun omgang met dissidenten. Die zeggen nu terug: jullie vervolgen zélf een dissident.


_____